Jeśli sanskryt nie zostanie spopularyzowany w Indiach, prawdopodobnie stanie się językiem zagrożonym w kraju urodzenia

• Kategoria: Kolumny

Jednym z powodów ograniczenia sanskrytu do wąskiego kręgu ludzi był wąski światopogląd panditów. Nigdy nie pozwolili, aby język dotarł do zwykłych ludzi

Od czasów starożytnych sanskryt był ważnym językiem w Indiach.

Języki nigdy nie należą do określonej religii. Ale członkowie różnych wspólnot religijnych mówią różnymi językami, aby wspierać wzajemne zrozumienie. To więź kulturowa, która ludzi łączy, a nie dzieli. W przeszłości, gdyby Hindusi mówili tylko jednym językiem, Indie byłyby pozbawione swojej przysłowiowej różnorodności. Od czasów Alberuni do Ram Mohan Roy, w Indiach muzułmanie uczyli się sanskrytu, a Hindusi opanowywali perski. Obecnie angielski jest językiem powszechnie używanym w Indiach, a Hindusi mają do niego takie same prawa, jak wszyscy Amerykanie, Australijczycy, Brytyjczycy czy Kanadyjczycy. Jeśli muzułmanin uczy sanskrytu, a hindus arabskiego, nie zmieni to demografii Indii.

Jednym z powodów ograniczenia sanskrytu do wąskiego kręgu ludzi był wąski światopogląd panditów. Nigdy nie pozwolili, aby język dotarł do zwykłych ludzi. Tak więc dzisiejsze Indie nie mają sanskrytu jako swojego pierwszego języka, tak jak francuski w krajach frankofońskich i arabski w Azji Zachodniej. Kiedy język nie jest używany przez zwykłych ludzi, umiera naturalną śmiercią. Jeśli sanskryt nie zostanie spopularyzowany wśród Indian, prawdopodobnie stanie się językiem zagrożonym w kraju urodzenia.

Opinia | M. Venkaiah Naidu pisze: Język ojczysty musi być środkiem nauczania, aby zachować różnorodność kulturową Indii, dziedzictwo

Fortune uśmiechnęła się do mnie i zostałem studentem języka i literatury perskiej w Indiach. Język ten ujawnił mi bogatą kulturę literacką Subkontynentu. Wielu panditów było wielkimi uczonymi języka perskiego w okresie Mogołów. Chandra Bhan Brahmin, Mathura Das, Varastamal Sialkoti, Bindraban Das Khushgoo, Laxmi Narayana Shafiq Aurangabadi, żeby wymienić tylko kilka. Podobnie teksty sanskryckie, takie jak Gita, Ramajana, Mahabharata i Upaniszady, zostały przetłumaczone na perski przez uczonych muzułmańskich. Wiele tekstów sanskryckich, które nie są dziś dostępne w ich oryginalnym języku, przetrwało w języku perskim. Domena nauki jest otwarta dla wszystkich, a bogini Saraswati błogosławi każdego poszukiwacza wiedzy, niezależnie od kasty, wyznania, koloru skóry czy klimatu. Dzięki temu Alberuni mógł nauczyć się sanskrytu, a Ram Mohan Roy opanował arabski i perski.

Trudno powiedzieć, czy Mirza Ghalib był sanskryciem. Ale można być pewnym, że lepiej rozumiał kulturę i etos sanskrytu niż ci z wydziału sanskrytu Banaras Hindu University, którzy protestowali przeciwko powołaniu Firoze Khana na wydział. Wiersz Ghaliba, Chiragh-e-Dair (Lampa świątyni) w języku perskim jest hołdem złożonym Banarasowi. Składa się ze 108 kupletów, jak różaniec Hindusów. Te 108 kupletów przywołuje Banaras sylwetki na tle Gangi wraz z pięknymi tablicami czcicieli bożków, braminów i świątyń hinduistycznych. Ghalib był w drodze do Kalkuty w 1827 roku i zatrzymał się w Banaras na cztery miesiące. Miasto dmuchaw konch postrzegał jako mekkę Indii — Hamana Kaaba-e-Hindostan ast.

Opinia | Gyanendra Pandey pisze: Indianie okazywali kiedyś dumę z wielojęzyczności. Powrót instrumentalnego angielskiego sygnalizuje nową fazę

Od czasów starożytnych sanskryt był ważnym językiem w Indiach. Zawiera wielką mądrość i wiedzę. Irańczycy i Arabowie w starożytności i średniowieczu oraz Europejczycy w czasach nowożytnych wykazywali zainteresowanie jego klasycznymi tekstami i tłumaczyli je. Nie zhańbili w ten sposób sanskrytu. Wręcz przeciwnie, zinternacjonalizowali go — coś, czego nie udało się panditom. Ich konserwatywne podejście sprawi, że język nigdy nie zdobędzie masowej popularności. Być może dlatego sanskryt nie wyjechał poza granice Indii i nie stał się wehikułem kultury i cywilizacji.

Indianie często powołują się na Vasudhaivę Kutumbakama, aby ustanowić swoją katolickość i wspaniałomyślny etos cywilizacji indyjskiej. Ewolucja sanskrytu była kiedyś przykładem tego ducha, powinna zrobić to ponownie.

Kabir Das słusznie powiedział: Nie wolno nam prosić świętego o jego kastę. Jeśli musimy coś o nim wiedzieć, to musi to być jego wiedza.

Ten artykuł po raz pierwszy ukazał się w wersji drukowanej 2 marca 2020 r. pod tytułem Język ponad granicami. 24-letnia pisarka jest doktorantką w Centrum Studiów Perskich i Azji Środkowej na Uniwersytecie Jawaharlala Nehru

Opinia | M. Rajivlochan pisze: Niezależnie od tego, czy jest to hindi, czy w jakimkolwiek innym języku, musi istnieć silny praktyczny powód, aby się go nauczyć