Edukacja liberalna w czasach nieliberalnych

• Kategoria: Opinia

NEP ma kilka postępowych przepisów. Ale czy mogą odnieść sukces, gdy kurczą się przestrzenie na zdrowe debaty.

Chociaż NEP twierdzi, że wypełnia luki w dostępie, uczestnictwie i efektach uczenia się”, pomija fakt, że niska jakość edukacji oznacza i psuje życie mieszkańców wsi

Ze scenariuszem Jyothi S

Gdzie umysł jest bez strachu… gdzie wiedza jest wolna… gdzie świat nie został podzielony na fragmenty przez wąskie wewnętrzne mury… Niech mój kraj się obudzi. – Rabindranath Tagore

Nowa polityka edukacyjna 2020, która na papierze wydaje się być postępowa, została przyjęta przez naukowców. Są jednak ostrożni w jego prawidłowej realizacji. W atmosferze kurczącej się przestrzeni dla bezstronnych i otwartych interakcji w spornych kwestiach, jak możemy mieć liberalną edukację? W tym kontekście prawdziwa istota edukacji liberalnej musi zostać ponownie przeanalizowana, aby zobaczyć, czy jest zgodna z duchem czasu, czy też została rozcieńczona, aby odpowiadała aktualnym wymogom i wymaganiom.

Edukacja liberalna skupia się na holistycznym rozwoju poszukiwacza wiedzy. Zamierza przygotować studentkę do życia, a nie tylko znaleźć pracę. Jej misją jest dostarczanie wiedzy i umiejętności, stymulowanie krytycznego myślenia i wpajanie rozsądku obywatelskiego. Ponadto promuje prace społeczne i badania związane ze społecznością danej osoby. Uwalnia ucznia z kajdan ignorancji, poszerza granice wiedzy i kształci krytyczne myślenie. Ponadto zachęca do tolerancji wobec różnorodnych idei i poglądów. Krótko mówiąc, liberalna edukacja dąży do wszechstronnego rozwoju jednostki.

Pojęcie edukacji liberalnej wywodzi się z greckiej tradycji wiedzy. Miała swoją genezę w dziełach Platona i Arystotelesa. Po zdławieniu w średniowieczu, wraz z odrodzeniem myśli Arystotelesa w XII-XIII wieku, zyskał nowe życie. Współcześnie za popularyzację edukacji liberalnej zasługują uczeni tacy jak John Henry Newman, Thomas Huxley i F.D. Morris.

Nie sposób przecenić znaczenia edukacji liberalnej w zglobalizowanym porządku światowym. Pokazuje, jak różne gałęzie wiedzy są ze sobą powiązane. Niestety we współczesnym kontekście zbudowaliśmy grube mury między różnymi dyscyplinami. Istnieje konieczność integracji nauki i sztuki. Jak powiedział kiedyś Steve Jobs, powinniśmy łączyć technologię z naukami humanistycznymi w naszym systemie edukacji, aby osiągać lepsze wyniki zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym. Dodatkowo musimy uwzględnić zajęcia pozalekcyjne w naszym programie nauczania. Krótko mówiąc, nauka powinna być radosnym doświadczeniem, a nie stresem psychicznym.

Opinia | Największym wyzwaniem dla pomyślnego wdrożenia nowej polityki edukacyjnej jest szkolenie nauczycieli

Znaczące zmiany na globalnym rynku pracy, innowacje technologiczne i wynikający z nich zwiększony popyt na umiejętności stworzyły poważne wyzwania dla sektora szkolnictwa wyższego. Nasz system edukacji nie umożliwił uczniom stawienia czoła tym wyzwaniom. Nie udało się stworzyć społeczeństwa pluralistycznego; duch dociekania i inteligencja emocjonalna zajęły tylne siedzenie.

Nowa Narodowa Polityka Edukacyjna proponuje uczynić edukację bardziej praktyczną, wszechstronną, zorientowaną na wynalazki, zorientowaną na studenta i przyjemną. Zaleca edukację w języku ojczystym lub ojczystym na poziomie podstawowym. Co więcej, wybór przedmiotów przez uczniów nie będzie ograniczony do silosów — nie ma ścisłego podziału na nauki humanistyczne i ścisłe.

Rzymski filozof Marek Tulliusz Cyceron powiedział, że edukacja powinna być drogą do zdobycia czystej wiedzy, a nie tylko dla zysku materialnego. NEP położył nacisk na krytyczne myślenie. Ale w rzeczywistości wolna przestrzeń dla zdrowych debat na różne kwestie polityczne, religijne i kulturowe gwałtownie się kurczy. Dlatego bardzo ważne jest zrozumienie, że bez wolnego społeczeństwa system edukacji nie może być liberalny.

Czysta wiedza to jedyne narzędzie, które wzmacnia i wyzwala ludzi. Nadszedł więc najwyższy czas, aby wdrożyć system edukacji, który jest naprawdę liberalny, przyjmując zasady, takie jak wolność wypowiedzi, równowaga między ciałem a umysłem, wzbudzanie ciekawości, przyjemna nauka, introspekcja siebie i uczenie się jako przyjemne zajęcie.

(Pisarz jest adiunktem języka angielskiego na Uniwersytecie Tumkur)