Prywatność w cyberprzestrzeni

• Kategoria: Kolumny

Ochrona praw jednostki powinna leżeć u podstaw przepisów dotyczących ochrony danych

Coraz częściej Indie są postrzegane jako pionier technologii cyfrowych. To szybkie tempo transformacji wywołało coraz większe pytania dotyczące integracji, ochrony danych i prywatności (Reuters)

Kiedy rząd powołał komisję ds. ochrony danych w Indiach pod przewodnictwem sędziego B.N. Srikrishna stwierdził, że celem jest zapewnienie rozwoju gospodarki cyfrowej przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa i ochrony danych osobowych obywateli. Komitet opublikował niedawno swoje wstępne opinie na temat formułowania ram ochrony danych i zaprosił do zgłaszania opinii publicznej. Komitet wykonuje godną pochwały pracę pod wieloma względami. Obejmuje szeroki zakres zagadnień dotyczących ochrony danych i prywatności. Chociaż przyjrzał się problemom przez pryzmat tego, co jest istotne w Indiach, przyniósł także perspektywy z innych krajów. Istnieje jednak kilka ważnych sposobów, dzięki którym komisja może wzmocnić swoje sprawozdanie końcowe.

Po pierwsze, przydatne byłoby zakotwiczenie raportu w kilku podstawowych zasadach. Komitet musi określić ramy normatywne, do których jako naród musimy dążyć w odniesieniu do ochrony danych. Technologia będzie się szybko rozwijać, a prawo będzie musiało nadążać za zmianami. Jednak ogólna wizja wzmocnienia pozycji jednostki powinna leżeć u podstaw całego ustawodawstwa.

Po drugie, ważne byłoby, aby Komitet stwierdził, że prywatność nie jest tylko prawem lub obowiązkiem moralnym, ale ma wartość dla gospodarki. Wzmacnia zaufanie i zwiększa dobrowolny udział w gospodarce cyfrowej. W niektórych miejscach raport wydaje się sugerować, że choć ideał jest ważny, względy praktyczne wymagają, abyśmy zadowalali się mniejszymi wartościami. Chociaż kwestia równowagi jest ważna, nie należy jej postrzegać jako licencji na pobłażliwość wobec praktyk dotyczących danych naruszających prywatność.

Istnieje fundamentalny związek między prywatnością a innowacjami. Nikt nie będzie wprowadzać innowacji w środowisku zorientowanym na nadzór lub w miejscu, w którym dane osobowe danej osoby są zagrożone. Ostateczna kontrola nad danymi musi należeć do osób, które je generują; powinni mieć możliwość korzystania z niego, ograniczania go lub zarabiania według własnego uznania. Dlatego przepisy powinny umożliwiać odpowiedni rodzaj innowacji — taki, który jest zorientowany na użytkownika i chroniący prywatność. Średnio- i długoterminowe wyzwania związane z budowaniem ram ochrony danych w jakikolwiek inny rozmyty sposób będą bardzo trudne do pokonania – dla osoby fizycznej, przedsiębiorcy i rządu.

Po trzecie, chociaż Komitet zaproponował utworzenie silnego organu ochrony danych (DPA), istnieją pewne aspekty, które mogą sprawić, że taka agencja będzie skuteczna. Niektóre zalecenia, takie jak stosowanie prawa zarówno do rządowych, jak i prywatnych zbieraczy danych, grzywny na osoby naruszające przepisy i bezpośrednie odszkodowania dla skarżących, mają charakter progresywny. Jednak aby organ ochrony danych był skuteczny, musi mieć uprawnienia do nakładania kar. Dobrym przykładem do nauczenia się jest ustawa o prawie do informacji, która przyznaje takie uprawnienia komisjom informacyjnym.

Raport wskazuje na kilka praktycznych ograniczeń we wdrażaniu wielu przewidzianych w nim praw — wyzwania wynikające z różnych sposobów obecnie przechowywania danych, ciężar przestrzegania praw do prywatności, konieczność wyjątków itp. Aby ta ustawa odniosła sukces ważne jest rozpoznanie i uwzględnienie tych ograniczeń.

W związku z tym konieczne jest wyznaczenie czasu, w którym administratorzy danych będą mogli w pełni dostosować się do nowego prawa. W przypadku ustawy RTI, departamenty rządowe miały 120 dni na dostosowanie się. Ogólne rozporządzenie o ochronie danych UE daje administratorom danych dwa lata na przygotowanie się do przestrzegania nowego rozporządzenia. Charakter danych osobowych jest taki, że gdy zostaną one udostępnione publicznie, prawie niemożliwe jest umieszczenie dżina z powrotem w butelce. Wymaga to skłonienia administratorów danych do przestrzegania wyższych standardów ochrony danych, nawet jeśli oznacza to okres moratorium, który pozwoli im przygotować się na takie standardy. W dłuższej perspektywie koszty takiego przestrzegania będą znacznie niższe niż potencjalne szkody, jakie mogą spowodować łagodne zwolnienia administratorów danych.

Coraz częściej Indie są postrzegane jako pionier technologii cyfrowych. To szybkie tempo transformacji wywołało coraz większe pytania dotyczące integracji, ochrony danych i prywatności. Wartość sygnalizacyjna silnego prawa o ochronie danych w Indiach byłaby znacząca i pozwoli krajowi dawać przykład. Musimy pomyśleć o przyjętych przez nas zasadach — od wąsko dostosowanych wyłączeń po silne, niezależne egzekwowanie. Ostatecznie to prawo wpłynie na to, jak bezpiecznie czują się ludzie, angażując się w cyfrowy świat, oraz na rodzaj innowacji, które zobaczymy w nadchodzących dziesięcioleciach.