10 września 1976, czterdzieści lat temu: Mao nie żyje

Prezydent i premier Indii ubolewali nad śmiercią przewodniczącego Mao.

Przewodniczący Mao Zedong, 82-letni ojciec komunistycznych Chin i inspirator rewolucjonistów na całym świecie, zmarł w Pekinie, pozostawiając 800 milionów ludzi bez wyraźnego przywódcy. Odejście Mao wywołało głęboką niepewność co do przyszłości gigantycznej republiki, którą kierował z pozycji czci i podziwu przez 30 lat. Radio Peking poinformowało, że Mao zmarł 10 minut po północy. Wiadomość nadała Chińczykom prawie 16 godzin później. Radio wydało oświadczenie kierownictwa wzywające ludzi do utrzymania jedności Partii Komunistycznej i kontynuowania sprawy pozostawionej przez przewodniczącego Mao. Przesłanie Komitetu Centralnego Partii, Komitetu Stałego PRL i komisji wojskowej Komitetu Centralnego wzywało ludzi do pogłębienia krytyki byłego wicepremiera Denga Xiaopinga. W fabrykach, sklepach i blokach wokół głośników i radioodbiorników gromadzili się ludzie. Po doniosłej audycji towarzyszyła muzyka pogrzebowa i setki ludzi, wielu z czarnymi opaskami, zaczęły gromadzić się na rozległym placu Tienanmen w centrum Pekinu. Nad dachami flagi zsunęły się do połowy masztu. Ciało Mao leżało przez tydzień w Wielkiej Sali Ludowej, aby chińscy przywódcy i masy składały hołd.

Cudzoziemcy trzymani na zewnątrz

Żaden przedstawiciel żadnego zagranicznego rządu, żadna partia braterska ani przyjacielska osoba nie zostanie zaproszona do wzięcia udziału w ceremoniach żałobnych żałobnych przewodniczącego Mao, powiedział komitet centralny Komunistycznej Partii Chin.



Indie kondolencje

Prezydent i premier Indii ubolewali nad śmiercią przewodniczącego Mao. Premier Indira Gandhi powiedziała: Rząd i ludność Indii wspólnie ze mną przesyłają nasze szczere kondolencje z powodu śmierci Przewodniczącego Mao Zedonga. Był wybitnym mężem stanu, który kierował odrodzeniem i postępem narodu chińskiego.